Birthday!

Ten eerste iedereen bedankt voor de vele lieve berichtjes, mailtjes, kaartjes en telefoontjes die ik gister gekregen heb. Sommige waren erg onverwacht en dat maakte mijn verjaardag gister erg bijzonder. Heb een heerlijke dag gehad, ben met 2 vriendinnen in de SPA geweest en heb me heerlijk laten verwennen met massages, manicure, pedicure etc. S'avonds ben ik met mijn vrienden uit eten gegaan, en ook al is mijn familie aan de andere kant van de wereld door de mensen die ik hier in Zuid-Afrika ontmoet heb, heb ik toch een fantastische verjaardag gehad.

Nog even iets anders, mijn lieve vriendinnetje Yvon zit momenteel in Mexico en is momenteel net als ik druk bezig met werken in een lodge. Zij doet dit voor haar internship en houdt net als ik een blog bij op http://yvongoesmexico.blogspot.com

Shamwari

Zondag was het tijd om mijn tas weer in te pakken, ik ben nog geen week thuis en ben alweer onderweg, soms heb ik wel moeite met het vele reizen, en zou ik graag eens voor een langere tijd op de campus zitten. Een klein tasje op de rug en wat handbagage mee, en op naar Alicedale. Alicedale ligt richting Grahamstown en ligt meer in het binnenland van Zuid-Afrika. In Alicedale heeft de CHN een 2e campus, waar studenten de kans hebben om een wilflife project te volgen. Zomers is het erg warm in Alicedale, nu in de winter is het vooral s’avonds verschikkelijk koud. Je kunt het klimaat hier een beetje vergelijken met een woestijnklimaat, overdag is het gewoon 25 graden s’nachts koelt het af tot 0 graden Celcius. De heenreis naar Alicedale was in de namiddag en begon al donker te worden, langs de gardenroute in Zuid-Afrika vind je asfaltwegen die prima begaanbaar zijn, richting Alicedale heb je een grote zand weg. Met het busje van de CHN ga ik met 3 andere studenten rijden. Op een gegeven moment wijkt een auto voor ons ontzettend uit, en vragen we ons af wat er aan de hand is, nog geen 1 seconde later zien we vlak voor ons een vrouw over de straat waggelen, recht lopen kan ze niet meer, waarschijnlijk is ze dronken. We konden deze vrouw nog maar op 1 haar ontwijken, maar ze gooide zichzelf als ware voor de auto. Op dat moment besef je weer even de andere kant van Afrika. Deze vrouw liep over een kilometers lange zandweg waar de eerst komende 2 uur niks te vinden is. Bijna zeker is dat deze vrouw het niet zal overleven, of ze gooit zich voor de volgende auto zal haar niet op tijd zien. Schokkend, en erg typisch. Na een niet zo leuke rit kwamen we aan in Alicedale, de campus in Alicedale is veel kleiner dan onze campus in Port-Alfred, maar heeft wel een lekker zwembad. Maandagochtend werden we opgehaald door een landrover en werden we naar onze werkplaats gebracht, maar eerst kregen we een algemene introductie van het game reserve Shamwari.
Game reserve Shamwari is een prive game reserve in de Eastern Cape, en heft verschillende awards gewonnen de afgelopen 10 jaar, waaronder werelds beste game reserve. Het park is 20.000 hectare groot en de leeuw, cheeta, jachtluipaard, olifant, buffel, giraffe, neushoorn en nijlpaard zijn hier te vinden. Shamwari is geen groot appartementencomplex midden in de natuur, er is zorgvuldig nagedacht om de natuur in stand te houden. Shamwari heeft 6 verschillende lodges verspreid over het park. Elke lodge heeft zijn eigen charme en kamers. De meeste lodges hebben zo ongeveer 8 kamers, dus kan in totaal 16 gasten onderbrengen. De tarieven die je in de lodge betaald zijn niet mis, je betaalt per persoon per nacht in het seizoen zo 700 euro voor de goedkopere lodges, voor de chiquere betaal je zeker 1000 euro per nacht per persoon. Uiteraard zijn alle game drives inclusief, elke drankje en mag je wel wat service verwachten. Marjolein en ik zijn voor deze week ingedeeld in de lodge Bayethe, deze lodge is niet als de andere, deze lodge heeft namelijk 8 luxe tenten. Dit hebben ze gedaan om de gasten zoveel mogelijk met de natuur in contact te laten brengen. Uiteraad moeten jullie niet verwachten dat dit gewone tenten zijn, elke tent heeft zijn eigen prive zwembadje, en de tent is op alle gemakken voorzien, inclusief houten vloer, airconditioning, bad, en om de gasten een natuurlijk gevoel te geven, sta je s’ochtends in de buitenlucht te douchen.

Met onze landrover gingen we maandag eerst eens langs alle lodges om een idee te krijgen hoe alles eruit ziet, onderweg kwamen we giraffen tegen, vele soorten herten, pumba’s neushoorns. Brendan zijn ouders zijn heel toevallig op vakantie in Shamwari als ik daar werk en daarom hebben zijn ouders Brendan over laten komen, en ons 2 nachten in Shamwari cadeau gegeven. We verbleven in het luxe riverdene, waar we een kamer hadden met alles erop en eraan. Omdat ik in het resort werkte kreeg ik een welkomstcadeau, een fles champage en een gevulde jacuzzi met mijn naam in chocolade geschreven, heel erg bijzonder. Na mijn dag werken in dinsdag heeft Brendan me opgehaald uit Alicedale en zijn we in het donker het game park ingereden. Hij had op de heenreis al wat problemen gehad met hyena’s die voor zijn auto bleven lopen, tjsa hier is alles mogelijk, en toen we bij de hoofdingang kwamen, wilden de mensen de poort niet open doen omdat er cheeta’s bij de poort waren. Dus moesten we een tijdje wachten, na 30 min konden we dan eindelijk het park in. In de lodge hebben we een drankje in de bar gedronken met zijn ouders die ik overigens al eens eerder ontmoet had op een feestje bij Bren thuis. Zijn ouders zijn opgegroeid op een boerderij en zijn met wildlife opgegroeid en wilde graag naar een uitkijkpost om te kijken of we nog wat dieren in het donker zagen. Daar aangekomen, deden de lichten van de uitkijkpost het niet, en was onze ranger (ranger zijn de mensen die je meenemen op game drives en je alles vertellen over de dieren) een beetje nerveus. Rangers lopen allemaal met hun een groot geweer, de naam weet ik niet meer, maar het is een olifantengeweer ongelooflijk indrukkwekkend. De ranger werd omgeroepen en vertelde toen in paniek dat het hek van de lodge nooit gesloten was, dus dat we moesten zorgen dat we daar wegkwamen. Voordat de ranger zijn verhaal afmaakte was hij al aan het rennen, en ik voelde me niet meer zo op mijn gemak. Vanaf de uitkijkpost konden we niks zien, maar we konden de leeuwen horen, en ook een wolf was duidelijk aanwezig, echt ongelooflijk wat een lawaai van beesten zo snachts. De ouders van mijn vriend waren niet bang, maar ik ben toch maar richting lodge gelopen want was doodsbang voor leeuwen en cheeta’s.Woensdag had ik avonddienst dus hoefde ik pas om 3 uur te beginnen, dus ben ik s’ochtends om 7 uur meeggegaan op een game drive. De reden voor de naar game resort en game drive, is van vroeger uit. Vroeger werd er veel op dieren gejaagd als spel; game. Daarom wordt het een game reservaat genoemd. De game drive was zooooooo koud, we zaten op een landrover, en de wind was koud. Heel veel dieren gezien, veel wilde katten, giraffen, neushoorns, een krokodil en heel veel olifanten. De ranger is verantwoordelijk voor ons als gasten, en deze game drive ging bijna mis, we werden namelijk ingesloten door een groep olifanten en konden geen kant meer uit, we waren omringd door zo 40 olifanten. In het begin zag ik de ernst van de situatie niet zo in, en was druk bezig foto’s maken, totdat de leider van de groep, een grote mannetjesolifant op ons af kwam rennen, en met zijn oren ging flapperen. De olifant kwam te dicht bij en ik lag al onder de bankjes van de auto. Met zijn slurf probeerde hij wat heen en weer te slaan en hij maakte ongelooflijk veel lawaai. De ranger stond op met zijn geweer en richte op de olifant om hem dood te schieten, gelukkig op dat moment rende de olifant weg. De ranger legde ons later uit dat een olifant slim genoeg is om te weten dat de ranger hem gedood zou hebben en dat er niks aan de hand was, toch wilde ik geen beesten meer zien, wilde veilig naar mijn kamer. De moeder van Brendan was in paniek, en heeft de hele reis haar ogen dicht gehad. De leeuwen hoefde ik ineens ook niet zo nodig meer te zien, gelukkig konden we die niet vinden. Terug in de lodge was ik nog steeds helemaal onder de indruk van de game drive, dit is waarschijnlijk een van de meest indrukwekkendste dagen in Zuid-Afrika tot nu toe.

Respect voor de natuur heb ik hier wel gekregen, vooral voor de rangers die levensgevaarlijk werk doen. Zo eens worden er rangers aangevallen door de dieren, en ook een week geleden, waren er nog gasten uit de landrover gerend, wat verschrikkelijk gevaarlijk is.Toen ik woensdag aankwam op mijn werk in Bayethe lodge bleek dat ik die nacht met Marjolein in de tent mocht blijven slapen, en ook Hanneke zou komen. Echt fantastisch, een hele ervaring om zo 2 nachten in 2 totaal verschillende lodges van Shamwari door te mogen brengen. Omdat we avonddienst hadden was het niet echt mogelijk om nog vervoer voor ons te regelen, en de lodge was vrij rustig dus was ruimte voor ons. De nacht in de tent vond ik wel een beetje eng, veel geluiden waarschijnlijk de apen, en de wind hoorde je voortdurend gieren. Wel hadden we ons eigen zwembad en hebben Hanneke en Marjolein een gezellig meidenavondje gehad, helaas was ik wat ziek geworden van de “koude”game drive die ochtend en ben ik snel gaan slapen. De volgende morgen hoorde ik de bavianen geluiden maken en durfde Marjolein niet zo goed de tent uit te komen, bang voor neushoorns die daar regelmatig te vinden zijn. De laatste 2 dagen hebben we weer hard gewerkt, vrijdagochtend was onze laatste gamedrive. Deze gamedrive was met 4 jongens uit New York en was ontzettend leuk. We hebben de buffels gezien, de leeuwen op zo 2 meter afstand en de neushoorns van dichtbij.

Marjolein Hanneke en ik s'ochtends in de kou op de landrover
















Brendan en ik verbleven in Riverdene

Ons prive zwembad voor de deur, vanuit het zwembad konden we genieten van de neushoorns, giraffen die voorbij kwamen. Ook konden we de geluiden horen van de olifanten in de verte.

Bayethe:

In Bayethe verbleef ik de andere nachten, deze lodge is eigenlijk een tent. De tent is met natuurlijke producten ingericht en geeft je een echt afrikaans gevoel

Onze tent had een eigen zwembadje, en ook hadden we onze eigen huisdieren, heel veel aapjes en een lieve pumba.

Marjolein en ik op de campus in Alicedale, moe van een dag hard werken

Fish River Sun

Zondag was iedereen weer terug op de campus, inclusief mijn beste maatje Marjolein. Marjolein en ik hadden zoveel te bespreken, en hebben uren aan elkaar gepraat. Zondag ochtend heb ik voor het eerst weer gehockeyd en had ik beter niet kunnen doen, heb namelijk dagen last gehad van spierpijn en na een half uur, was ik totaal uitgeput, heb niet zo goede conditie momenteel, en heb met mezelf afgesproken wat vaker te rennen langs het strand. Maandagochtendvroeg stond er een taxi voor onze deur en was het tijd om te gaan werken, deze week zouden we heel wat uurtjes gaan maken in Fish River Sun. Fish River Sun is een van de beste golfresorts van Afrika. Maandagochtend hebben we de general manager ontmoet en de human resourse manager, en onze week zal onderverdeeld zijn in verschillende afdelingen. Dinsdag zouden Marjolein en ik in de keuken moeten doorbrengen, woensdag en donderdag stond voornamelijk uit restaurant, vrijdag housekeeping en de zaterdag het front office. De week werken in Fish River Sun was erg leerzaam, maar ongelooflijk intensief en zwaar, 6 dagen achter elkaar werken van zonsopgang tot zonsondergang en vooral door de vele impressies was het een erg zware week voor ons. S’ochtends vroeg woonde we de management meetings bij en hier hebben we erg veel van kunnen leren. We merkten al snel dat de gasten erg geïnteresseerd in ons waren, uiteraard hoor je een accent aan ons engels, en dat we dan helemaal van de andere kant van de wereld kwamen vond iedereen erg leuk. Zaterdag onze laatste dag in het front office was vrij lastig, dit vooral door een taalbarrière, veel gasten spreken Xulu, Lesotho of Zulu en spreken vrij slecht engels of engels met een accent, dit maakt het soms lastig om gasten te kunnen helpen. Onze week was voornamelijk het manage van activiteiten, het management wilde niet dat wij zelf het werk zouden doen, dit betekend, bijvoorbeeld in de keuken, manage dat het eten op tijd komt, zorgen dat alles op rolletjes verloopt en niet zelf eten klaarmaken. Toch zal ik nooit echt een goede manager zijn, ik wil altijd teveel zelf doen, en vind het juist leuk om het personeel te helpen. Ik voelde me niet echt op me gemakt met het manage van de werknemers, die mensen werkten er al vele jaren, en dan komt er zo snotneus van 19 jaar die hun even zal vertellen wat ze moeten doen, echt verschrikkelijk vind ik dat. Schokkend voor mij was al het personeel , ze zijn zo ongetraind en kunnen eigenlijk echt niks zelf doen, hierbij bedoel ik niet het management maar de werknemers in de keuken, restaurant, housekeeping etc. Blanke afrikanen zijn overigens het management, en je ziet geen blanke mensen een “lagere”positie hebben. De locale bevolking doet de rest, en werkt teveel uren, voor zo 100 euro per maand, en dat is erg hoog, vergelijken met andere hotels. De vrouwen hebben vooral een erg hard bestaan, vaak veel kinderen thuis, mannen zijn drankverslaafd of zijn ziek, en ze werken 12 uur per dag, maken veel overuren en worden niet gerespecteerd. Toch vond ik het bijzonder hoe het management er van alles aan deed om het personeel te trainen, bij een werknemersvergadering, gingen ze veel sociale problemen behandelen wat voor ons zelfsprekend is maar van die mensen vrij lastig. Zo werden ze betrokken bij de omzet van de maand en werd verteld of ze het goed en of slecht hebben gedaan, dit is belangrijk om het personeel bij het bedrijf te betrekken. Ook was er een slide op de powerpoint of verdrinken, wat is het eigenlijk verdrinken, dit is als je onder water komt en geen lucht meer in je longen krijgt.Ik was verbaasd bij dit, maar merkte meteen dat de werknemers aandachtig luisterde, voor hun was dit interessant, hoe kan je verdrinken voorkomen,en hoe kan je je kinderen beschermen tegen verdrinken. Ze werden gewaarschuwd voor de gevaarlijke oceaan enz. De vergadering had een niveau van een kind van 7, en toen besefte ik pas hoe moeilijk het is om met mensen te werken die nooit in hun leven hebben mogen of kunnen leren. De donkere bevolking is in de geschiedenis dom gehouden, en dit is in hun cultuur gekomen. Toch spraken veel mensen me tegen, die noemden als voorbeeld Nelson Mandela, die ook uit een township kwam, maar gewoon de kans had om zichzelf te ontwikkelen. Toch zie ik dat meer als een uitzondering en geloof ik echt dat de mensen niet gewend zijn om te leren, en zich te ontwikkelen en dat ze hun situatie geaccepteerd hebben. De laatste jaren zijn de voorzieningen voor de arme mensen verbeterd en ik blijf hopen op verbetering, vooral voor het AIDS virus, een bedrijf als Halyards of Fish River sun heeft elke maand 3 begrafenissen, en zijn eigenlijk altijd op zoek naar nieuwe mensen, simpelweg doordat hun werknemers dood gaan aan AIDS. Goed ding is dat overal in de werknemersruimte pamfletten hangen met gebruik Condoom, en werd uitgelegd wat je moet doen om te voorkomen dat je AIDS krijgt. AIDS is vrij goed mee te leven, maar door de slechte leefomstandigheden sterven teveel mensen aan simpele dingen als keelontsteking, of een verkoudheid.
Mijn laatste dag was verschrikkelijk druk en ik was blij zaterdagavond weer op de campus terug te zijn, wat uurtjes te slapen, zondag zou ik alweer vertrekken naar Alicedale, dit keer werken in een game reserve Shamwari.

Gasten opvangen bij de entree


Even pauze

Het golfresort zwembad met op de achtergrond de lodges

Druk bezig breakfast te organiseren



De werknemers zijn ongelooflijk aardig, deze foto is met een van de kamermeisjes




De golfbaan, met op de achtergrond de Indische Oceaan



Marjolein en ik helemaal kapot na 6 dagen werken en teveel uren maken, even wat bijslapen voor een managementmeeting

Tijdens de werknemersvergadering....het leuke is dat de middelste persoon een man is, de 2 buitenste zijn 2 typisch afrikaans gebouwde vrouwen

Afscheid en Halyards

Na een heerlijke vakantie te hebben gehad, is het altijd weer even moeilijk om weer te beginnen met werken, ik vond mezelf de afgelopen 2 dagen dan ook heel erg zielig. S’ochtends om 7 uur stond de taxi voor mijn campus en werkte ik tot 5 uur in het Halyards. Het Halyards is het enige hotel van Port-Alfred (P-A heeft voornamelijk lodges en B&B’s), en hier zal ik een week in elke afdeling werken. Gelukkig had ik tussen de middag een break, en kon ik tussen de middag heerlijk tijd met mijn ouders doorbrengen. Het weer was inmiddels weer mooi, wat eigenlijk altijd zo is als je moet werken, maar mijn ouders hadden nu lekker tijd om te zonnen op het strand. Mijn werkzaamheden in het Halyards hotel waren vrij simpel, maar wel spannend. Ik was receptionist (front office) en mijn taken bestonden voornamelijk uit telefoon opnemen, reserveringen maken, gasten in- en uit-checken. Het reserveringssysteem wat ik geleerd heb op de hotelschool was anders, dus vooral dag 1 had ik veel te leren. Dag 2 was al veel beter, en hoewel ik het fantastisch vind om met gasten te werken, had ik al snel in de gaten dat werken aan het front office niks voor mij was. Mijn leven op de campus was weer als vanouds, mijn douche was s’ochtends koud, mijn kleding was weer eens gekrompen (te heet gewassen) en mijn plafond lekte water. Toch was het weer heerlijk om mijn vrienden te zien, en hadden we allemaal veel bij te kletsen. Mijn Zuid-Afrikaanse vrienden waren allemaal voor 3 weken naar huis gegaan. Mijn ouders vertokken zaterdag weer richting Nederland, en vrijdagavond zijn we nog gezellig uit eten geweest in een typisch Afrikaans restaurant. Ik was niet zo fit deze avond en was eigenlijk een beetje uitgeput van de laatste 2 weken, de vakantie was fantastisch geweest en het was heerlijk om me ouders weer te zien. Nu moest ik mijn laatste maanden in Z-Afrika weer oppakken. Afscheid nemen in nooit leuk, maar het zal niet meer lang duren voordat ik terugkeer naar Nederland dus was het afscheid nemen niet echt erg. Toch was ik blij de zondag te horen dat mijn ouders weer veilig in Nederland waren. Mijn broer en Merly waren helaas niet mee, en die heb ik toch ook wel heel erg gemist.Toch wil ik nog niet terug naar Nederland en zou ik het liefst langer hier willen blijven ik zie dan ook uitzettend uit naar mijn laatste maanden in Zuid-Afrika, ik ben verliefd geworden op Zuid-Afrika en ik zal er alles aan doen om hier mijn 1-jarige stagejaar voort te zetten, dan uiteraard in Kaapstad.

Jeffrey's bay

De laatste dag van onze gardenroute hebben we in Jeffrey’s bay doorgebracht. Een van de eerste weken van mijn verblijf heb ik al een weekend in J’bay doorgebracht en hebben we fantastisch mooi weer gehad, nu was het weer iets minder dus kreeg J’bay een iets ander aanzicht voor mij. Doordat ik hotelschool doe, is het soms wel handig om in bepaalde hotels en lodges rond te kijken voor een mooi tarief, en nadat de eigenaresse van de Lodge in Moselbaai even gebeld had met een 5 sterren lodge in J’bay konden wij voor een redelijke prijs in een van de luxste lodges van J’bay verblijven. Dit alles voor een goede word-of-mouth, wie weet zal ik dit hotel doorgeven aan de leraren van de hotelschool. Het weer was de laatste dagen niet perfect, het is nu winter in Afrika, dus erg onstabiel weer, koud is het niet, maar het wordt s’avonds snel donker en de dag in J’bay was regenachtig en winderig. Tijdens mijn laatste verblijf in J’bay was ik na een gezellig mexicaans restaurant geweest en dit keer heb ik mijn ouders meegenomen, lekker gegeten!
Diaz15 is de naam van de lodge, en onze suite was fantastisch, hadden een balkon met zeezicht, een eigen braai plaats, keuken en 2 luxe slaapkamers. De volgende ochtend werd er om 9 uur op onze deur geklopt en kwamen er 3 vrouwtjes het ontbijt voor ons klaarmaken. Iets wat je in Nederland niet snel zou zien, maar in Z-Afrika nog vrij veel voorkomt. Een hele aparte ervaring, en eigenlijk voelde ik me bijna schuldig. Na mijn ouders het centrum van J’bay te hebben laten zien, zijn we op tijd weer richting Port-Alfred gereden, ik moest donderdag weer werken, in een 3 sterren hotel in P-A genaamd Halyards. Ik wilde nog even graag mijn kleding wassen, en omschakelen, want mijn vakantie was nu afgelopen en ik zou me moeten concentreren op 3 weken work based learning. Work based learning betekend dat ik in 3 weken tijd voor 3 verschillende hotels ga werken, niet zomaar hotels, 1 week voor een 3 sterren hotel (Halyards), een week in een luxe golfresort (Fish River Sun) en mijn laatste week zal ik naar het mooiste resort ter wereld (en duurste) gaan werken, waar ik ongelooflijk naar uit zie, en wat natuurlijk een hele goede ervaring is voor mijn hospitality opleiding. Mijn ouders zullen nog een aantal daagjes in Port-Alfred verblijven, waar ze vrienden hebben gemaakt met de 2 eigenaresse van de lodge waar ze verblijven. Na 1,5 week met mijn ouders hebben rondgereisd vertrouwde ik ze nu de laatste 3 dagen toch wel om alleen op pad te gaan, zolang mijn vader maar niet koppig genoeg was om te gaan lopen:)

Het gast huis waar we verbleven had per appartement 2 dienstmeisjes inclusief voor het maken van je eten en het schoonmaken.

Het uitzicht van onze slaapkamers

Lekker genieten van ons heerlijke ontbijt

Moselbay

Moselbaai ligt zo halverwege Kaapstad- Port Elizabeth en staat uiteraad bekend om zijn mosselen. In Mosselbaai aangekomen hadden we een gemoedelijke lodge met een fantastisch uitzicht op de Indische Oceaan. De eigenaresse vertelde me dat ze 10 jaar geleden in Port-Alfred heeft gewoond, in de marina. Zij is daar vertrokken omdat ze een B&B wilde beginnen in Moselbaai maar ze vertelde dat ze zo geschokt was dat Port-Alfred in de laatste 10 jaar bijna dubbel zo groot was geworden. Mij was al opgevallen dat kleine stadjes als Port-Alfred booming zijn, er ligt hier veel markt open en een slimme zakenman er goed aan doen wat vakantie huisjes in Port-Alfred te kopen want over 10 jaar zal het zeker het dubbele waard zijn. Toerisme is een nieuwe markt in Zuid-Afrika en vooral in de zomermaanden december en januari is het langs de gehele kustlijn van Zuid-Afrika seizoen en druk. Zuid-Afrika is natuurlijk ongelooflijk groot daarom is er erg veel ruimte, steeds meer toeristen van overzees ontdekken Zuid-Afrika, en het is steeds veiliger in Zuid-Afrika. Ook zijn er tegenwoordig grote game reserves in het malaria vrije gedeelte van Z-A als Kariega, Shamwari of Addo. Vroeger was het alleen het bekende Krugergebied, en dan te weten dat het Krugergebied bijna zo groot is als half Nederland. Moselbaai, Knysna, Plettenberg baai, George en andere kleine stadjes die langs de Garden Route lopen zijn stuk voor stuk booming, er wordt veel gebouwd, grote luxe winkelcentra’s worden geopend en je vind er elk jaar meer toeristen. S’avonds gingen pa ma en dochter naar een visrestaurant in Moselbaai, onze taxichauffeur vertelde ons toen dat de rit van onze lodge naar het restaurant (10 min) in december ongeveer 1 uur zou duren, en dat de stranden van Moselbaai bezocht werden door duizenden mensen. Het visrestaurant was weer heel anders dan andere restaurants waar we tot nu toe waren geweest, we begonnen met oesters, gevolgd door haai en boboti. Een heerlijke Don Pedro als toetje, hmm toen realiseerde we ons dat we sinds onze 1 week elke dag uit eten zijn geweest, goed voor de lijn. De volgende ochtend hadden we een heerlijk ontbijd in de lodge met uitzicht op de zee, daar zagen we een groep van op zijn minst 40 dolfijnen in rondjes zwemmen, fantastisch uitzicht, hebben een uur genoten van de dolfijnen die in de golfen speelden. Jammer genoeg was de zee vrij ruig dus waren ze verder weg dan waar ze normaal zijn, want over het algemeen komen dolfijnen in de eerste golf. Waar dolfijnen zijn, zitten haaien. De dolfijnen zaten duidelijk achter sardientjes aan en werken dan samen met haaien, de haaien werken van onder en de dolfijnen van boven, zodat de sardientjes geen kant meer uit kunnen. Dolfijnen zien is erg bijzonder, en moet zeggen dat dit een van mijn mooiste momenten in Zuid-Afrika was tot nu toe. Natuurlijk had ik in Kaapstad nog niet genoeg geshopt en zijn we in Moselbaai nog even in een groot winkelcentra geweest. Het shoppen in Z-A doet wat amerikaans aan, je hebt vaak grote shoppingscentra’s waar alles winkels bij elkaar zitten, niet echt aparte winkeltjes in gezellige straatjes. Na een fantastische dag in Moselbaai gingen we weer richting Port-Alfred, de laatste stop zal Jeffrey’s bay zijn.

Dolfijnen te zien vanaf ons balkon

Haai eten in een visrestaurant, en wat te doen in Moselbaai zonder mosselen te hebben gegeten.

Stellenbosch

Maandagochtend richting Stellenbosch gereden, Stellenbosch is een grote studentenstad zo uurtje vanaf Kaapstad, maar staat vooral bekend om zijn wijnen. Als je door Stellenbosch heen rijdt zie je ontzettend veel verschillende wijngaarden. Uiteraad is het voor mijn opleiding erg interessant om daar eens een kijkje te nemen, dus hebben we voor vandaag een dagje stellenbosch gepland. Omdat het de dag van de arbeid is (worker's day public holiday) zijn veel wijngaarden gesloten voor gasten. Gelukkig komen we bij Spier terrecht, een hele bekende wijngaard uit Zuid-Afrika. Spier heeft een restaurant dat vooral bekend staat onder de bekende sterren, zo komt John Travolta soms met zijn prive vliegtuig overvliegen voor een dinner in Spier.
Daar aangekomen hebben we eerst eens een rondje rondgelopen op de fantastisch grote wijnboederij. Uiteraad hebben we een lesje wijnproeven meegedaan, erg interessant. Natuurlijk proef ik regelmatig wijnen op de hotelschool, maar heb daar nog wel veel dingen geleerd, en vooral mijn ouders vonden het ook erg leuk. Het leuke is dat je nu op plek bent geweest waar in Nederland bijna al de Zuid-Afrikaanse wijnen vandaan komen. Na de wine tasting hebben we nog even tijd gemaakt om naar een bijgelegen cheeta park te gaan, was erg mooi om te zien.

Cape Town

Donderdag zijn we in Kaapstad aangekomen, hebben een heerlijke B&B midden in het toeristische centra van Kaapstad, het V&A waterfront. S'avonds uit eten geweest in een Belgisch restaurant, met belgisch bier erg aantrekkelijk voor mijn dad. Cape town is omgeven door de Indische- en Atlantische oceaan, en is ongelooflijk mooi. Als je Cape Town binnen komt rij je door de bergen, en heb je een fantastisch uitzicht op de stad. Voor de stad heb je kilometers lange townships, ik heb werkelijk nog nooit zoiets gezien, kilometers lang golfplaten en vuilnis, sommige daken waren van plastic zakjes gemaakt, erg indrukwekkend! Kaapstad is een vrij grote stad maar gelukkig niet druk, ten eerste omdat het in de zomer (december, january) seizoen is en ten tweede omdat niet veel afrikanen een auto hebben. De wegen waren dus vrij makkelijk te vinden, en we hebben zelfs in 1 keer ons B&B gevonden. De eerste dag een stadtoer en naar de tafelberg geweest. De tafelberg is werkelijk te mooi voor worden, en vooral nadat we met een kabelbaan op de tafelberg stonden was fantastisch. Gelukkig hadden we mooi weer, want met cloudy weer zou je niet van het uitzicht kunnen genieten.

De berg hier heet Signal mountain en is de hoogste van Kaapstad, het eiland in de zee is Robben Island waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten

Naast de tafelberg hebben we veel van het centrum gezien, opvallend is dat je veel nederlandse invloeden terug ziet in Kaapstad. Mijn ouders vinden het afrikaans een fantastische taal, afrikaans lijkt ontzettend veel op nederlands. Uiteraad staat Kaapstad bekend om het VOC en in hartje centrum V&A waterfront zie je een oud VOC schip liggen met de nederlandse vlag.

Het VOC schip in de haven van Kaapstad met op de achtergrond de tafelberg

Cape Town!

Dag 2 van ons verblijf in Kaapstad zijn we richting Kaap de Goede hoop gereden. Hier vlakbij ligt Simons Town wat bekend staat om zijn pinguins kolonies die hier leven. Aangekomen in Simons' town was het ontzettend mooi weer en hebben we een klein standje gevonden achter de pinguinskolonies. Het was weekend dus waren een aantal lokale mensen aan het genieten van de zon net als wij. Op een gegeven moment zie ik hier allemaal pinguins op de rotsen liggen. Op dit strandje waren gewoon allemaal pinguins dus kon je gewoon tussen de pinguins zwemmen. Pa en ik klimmen op de rosten om met een pinguin op de foto te kunnen, wil mijn vader eentje aanraken wordt hij gebeten(hihi eigen schuld)!
Nadat we van het strand afgingen wilden we naar Kaap de goede hoop, maar omdat het zo mistig aan het worden was, hebben we dit maar gestaakt en zijn we alleen op de plek zelf geweest.

De voertaal in Kaapstad is over het algemeen engels, toch hoorde we ook veel afrikaans om ons heen, wat wij gewoon kunnen volgen omdat het bijna nederlands is, vooral iemand uit belgie zou het afrikaans heel goed kunnen verstaan. De andere 2 grote talen Zulu en Xhosa. Het V&A waterfront is het centrum voor toeristen en de rijkere lokale mensen. Hier vind je de 4- en 5 sterren hotels, de merkwinkels etc. Als je richting Campsbay gaat (zie kaartje) vind je al de duure yetset huizen, huizen van oa veel modellen en bekende mensen. Deze huizen in Campsbay zijn gebouwd tegen een helling, en hebben allemaal hun eigen kabelliftje naar boven. Uiteraad een fantastisch zeezicht. De stranden in Campsbay zijn verdeels in nummers, zo heb je nummer 1 voor modellen en yetset mensen, nummer 2 voor rijke mensen nummer 3 voor toeristen nummer 4 voor loco's etc....
Robben Island is het eiland waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten, ook hadden wij voor deze dagen in Kaapstad een boottrip gepland voor Robben Island, maar door de harde wind (die komt doordat Kaapstad is omringd door de Atlantische en Indische Oceaan, en wat dus vrij normaal is) kon onze boottrip niet doorgaan helaas. In plaats van een boottrip hebben we een aquarium bezocht met alles vissoorten en beestjes die leven rond Zuid-Afrika. UIteraad weet ik dat er hier veel haaien zitten, maar na het dagje aquarium zie ik surfen toch niet meer zo zitten, niet alleen door de haaien maar vooral door andere enge vissen. De witte haai is erg bekend en Kaapstad en komt hier veel voor. Mensen betalen zelfs geld voor Cage Diving, dan ga je in een kooi en lokken ze de witte haai naar je toe, ik zou het voor nog geen 1000 euro doen. Jos en Joost 2 jongens van mijn campus hebben dit wel gedaan.

Pa en ma in het V&A waterfront

Zeehonden die in de haven van het V&A lagen te zonnen




Meer pinguins in Cape Town


Ik met mijn kamergenoot in Kaapstad


NEMO!


Dit leeft jammer genoeg ook in de zee!

Campsbay